Göz yaşlarımız, bizlerin sahip olduğu en anlamlı şeylerden
biridir.Onlar sadece bir su damlacığından ibaret değildirler.Çünkü onlar
ruhumuzun bir parcasıdır ve aslında duygularımızın somut hale gelişidir... o
küçücük damlacık hüzünleri, acıları, sevinçleri, çaresizlikleri, korkuları,
utançları ve daha bir çok şeyi içinde barındırır.Hiç şikayet etmeden sadece biz
istediğimiz için bulundukları yeri öyle usulca terk ederler ki biz onların gidişini hiç
hissetmeyiz ... Oysa ki onlar en zor anlarımızda bile yardımımıza
koşarlar.Yetersiz kaldığımızda onların kapısını çalarız.Nasıl mı?
Sorunlar karşısında bunalır,daralır ve onlar sayesinde
rahatlarız,Kendimizi ifade edemeyiz ve susarız onların bizi karşı tarafa anlatmasını bekleriz,
Çok mutlu oluruz, mutluluğumuzu daha fazla yansıtmak isteriz ve yine onları göz önüne çıkarırız,
Canımız yanar, fırtınalar kopar yüreğimizde fırtınanın şiddetini dindirmek için yine onları kullanırız,
Eskilerden bir şarkı dinler, hüzünleniriz yine bizden ilk ayrılan onlar olur,
Sevgiliden ayrılırız, ayrılığın bedelini en çok ödeyen onlar olur,
Dünya gelirken bile ilk gözden çıkarılan onlar olur,
Dua ederken bile onların dualarımıza eşlik etmesini isteriz.Çünkü biliriz ki onlarla edilen dua daha içten ve daha kıymetlidir aslında...
Hayatımızın her
anında bizleri yalnız bırakmayan bu masum damlacıkların bir anlamı bir önemi
olmalı.Onlar bizler için değerli olan duyguların yansımasıdır.Bu yüzdendir ağlarken göz yaşlarımızı göstermek
istemeyeşimiz .Çünkü göz yaşlarımız bizler için kıymetlidirler, ruhumuzun
yağmurlarıdır.Ruhunuzun yağmurlarına izin verin...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder